อย่าให้เกิดผิวสัมผัสทั่วทั้งผิวหน้าของแบริ่ง

แม้การขึ้นรูปแบริ่งให้ได้ขนาดถูกต้องเพียงใดก็ตาม  ผิวหน้าของแบริ่งก็มักจะมีผิวที่ขรุขระได้

  จากการหมุนของเพลา  ทำให้เกิดฟิล์มที่ผิวหน้าของแบริ่งนั้น  บริเวณที่นูนสูงจะเกิดแรงเสียดทานมาก  ทำให้เกิดความร้อนขึ้น  การขจัดบริเวณที่นูนสูงนี้เรียกว่า “สุหริอาวาเสะ” (ไถลให้เข้ารูป)

  การทำสุหริอาวาเสะ  จะทำให้เกิดผิวสัมผัสอย่างทั่วถึง แต่โดยหลักการแล้ว ควรทำให้เกิดผิวสัมผัสที่ทั่วถึงในบริเวณที่เป็นมุม 45o จากเส้นแนวกึ่งกลางเพลา (ดังรูป) คือมากกว่า 70% ของผิวหน้าแบริ่งก็พอ

  ถ้าเกิดผิวสัมผัสทั่วถึงทั้งผิวหน้าแล้ว ฟิล์มน้ำมันจะขาดได้ง่าย ทำให้เกิดการไหม้ได้